Ανοικτή Επιστολή

Προς  διαχρονικά προβληματισμένους, επιστολής, το ανάγνωσμα…

Το Πρωτοχρονιάτικο Διάγγελμα του Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων

( Μιλά μόνο για χαμένα θαύματα
Και κυυκλοφορεί λίγες μέρες πριν
για να μην χαθεί μέσα στα σπουδαία άλλα διαγγέλματα
των πραγματικά σπουδαίων) 

Μπαίνει το 2021! Ναι! Επιτέλους! Βαθιά μέσα μας αλλά και επιφανειακά έξω μας πανηγυρίζουμε. Όπως πολύ καλά ξέρετε και ξέρουμε, περιμέναμε πώς και τι,  από την μέρα που ήρθε, το 2020, να φύγει και να πάει στον αγύριστο. Είπαμε ναι, δίσεκτο, αλλά τόσο πια; 

Το αφήνουμε πίσω μας οριστικά όμως! Όση κακία και να του κρατάμε- και του αξίζει όλη-  το ξεφορτωνόμαστε, και κοιτάζουμε πλέον με αισιοδοξία μπροστά. Πιο μπροστά δεν γίνεται. Σε ένα 2021 που με τη χρυσόσκονή του θα μας μαγέψει και θα ξεχάσουμε όσα το 2020 μας κουβάλησε. Η εκδίκησή μας θα είναι ακριβώς αυτή: Να το εξαφανίσουμε από τη μνήμη μας. Να το ξεχάσουμε. Καμία φωτογραφία. Κανένα πάρτι. Κανένας γάμος. Κανένα πανηγύρι. Και όταν πάψουμε να το μνημονεύουμε θα πάψει και να υπάρχει.

Πίσω στο διάγγελμά μας όμως. Τα διαγγέλματα (της πρωτοχρονιάς τουλάχιστον, γιατί για τα άλλα δεν παίρνω και όρκο) είναι πάνω κάτω όπως τις ενέσεις αισιοδοξίας, σε πολύ καλή τιμή και χωρίς ούτε και μία παρενέργεια:

«Αγαπημένες και αγαπημένοι θιασώτες των χαμένων θαυμάτων, αυτή τη στιγμή επικοινωνώ μαζί σας για να σας φέρω το χαρμόσυνο μήνυμα. Την ευ-αγγελία του ερχομού του νέου χρόνου και της επιστροφής των απλών χαμένων θαυμάτων τα οποία απωλέσαμε κατά το 2020. Κάποτε πίστευα, όπως και εσείς φαντάζομαι, πως τα χαμένα θαύματα είναι μεγάλα. Ανακαλύψαμε όμως όλοι μαζί, τη χρονιά που διανύσαμε,  πως και πολύ μικρά, έως μικροσκοπικά είναι,  αλλά και φαινομενικά ασήμαντα.

Το χαμένο θαύμα της χειραψίας όπου παλάμες και δάκτυλα αγκαλιάζονται για να δηλώσουν υπόσχεση και δέσμευση.  Πως πάνω από όλα είναι ο λος του αδρώπου.

Το χαμένο θαύμα της αγκαλιάς που παρηγορεί, καλωσορίζει, αποχαιρετά, δηλώνει συναίσθημα, ανακουφίζει τον φόβο, απαλύνει τη λύπη και μοιράζεται τη χαρά.

Το χαμένο θαύμα της επαφής των σωμάτων που αναγνωρίζονται ως οικεία και δηλώνουν συντροφικότητα και συμπόρευση.

Το χαμένο θαύμα του χαμόγελου που αποκαλύπτει οδοντοστοιχίες και ρυτίδες και ψυχές αισιόδοξες. Το χαμόγελο που λέει: Όλα καλά. Μην ανησυχείς. Είμαι εδώ για σένα. Είμαι περήφανη. Σε αγαπώ. Σε προσέχω. Είσαι σπουδαίος. Τι όμορφη που είσαι. Καταπληκτική ιδέα. Χαίρομαι που σε βλέπω. Να προσέχεις. 

Το χαμένο θαύμα της εμπιστοσύνης. Γιατί η εμπιστοσύνη δύσκολα φαίνεται υπό την κάλυψη της μάσκας. Γίναμε όλοι μασκοφόροι εκδικητές, μασκοφόροι κλέφτες, μασκοφόροι οργισμένοι, μασκοφόροι απελπισμένοι, μασκοφόροι με κατάθλιψη, μασκοφόροι με στυλ, μασκοφόροι, με άποψη, μασκοφόροι αδιάφοροι, μασκοφόροι απολυμένοι, μασκοφόροι απελπισμένοι,  μασκοφόροι υπό πτώχευση, μασκοφόροι κρούσματα, μασκοφόροι στενές επαφές, μασκοφόροι μικροβιοφοβικοί, μασκοφόροι αμφισβητίες… Σίγουρα όμως μασκοφόροι, μέσα και έξω. Μόνοι ή με παρέα. 

(Σημείωση: Μας έγινε τόσο αυτόματη συνήθεια που την ξεχνούμε στο πρόσωπο και ας είμαστε μόνοι στο αμάξι ή στο γραφείο. Θα τρομάξουμε μάλλον να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους χωρίς μάσκα.)

Το χαμένο θαύμα της ελευθερίας μας. Το χαμένο θαύμα του παιχνιδιού στο γήπεδο. Του ποδοσφαίρου στις αλάνες. Των πάρτι με φίλους. Του χορού. Του θεάτρου. Της συναυλίας.

Θα επιστρέψουν όλα αυτά τα χαμένα θαύματα. Όλα μαζί. Μια βελόνα θα μας τα δώσει πίσω. Ένα εμβόλιο-δώρο από την επιστημονική κοινότητα. 

Ναι θα εμβολιαστώ. Γιατί τα χαμένα θαύματα είναι πολύτιμα. Γιατί κάθε ανθρώπινη ζωή είναι πολύτιμη. Κάθε, μα κάθε, ανθρώπινη ζωή. Ευάλωτων και μη. Ηλικιωμένων και νεότερων. Γιατί η επιστήμη σίγουρα δεν φορά μάσκα και τα εμβόλια θα μας δώσουν πίσω τη ζωή όπως την ξέραμε.

Ο Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων

Υ.Γ. (ένα και μοναδικό): Θα είναι μια καλύτερη χρονιά!