Θέμα: «Το κουτί της Πανδώρας»
Η σημερινή επιτολή μου θα είναι σύντομη, αγαπητοί και αγαπητές, αγαπητές και αγαπητοί. Σχεδόν τηλεγραφική. Γιατί το κουτί της Πανδώρας που όλοι κρύβαμε κάτω από χαλιά, καναπέδες, κρεβάτια… μέσα σε ερμάρια … σε υπόγεια…, γενικά το κρύβαμε όπου μπορούσε να κρυφτεί, και μετά… ξαφνικά μας είπαν πως το βρήκαν και το άνοιξαν και είδαν σημεία και τέρατα και εμείς κάναμε τους έκπληκτους και του σοκαρισμένους και ξεκινήσαμε τα «ντροπή» και τα «απαράδεκτο» και τα «κατάντια».
Οι πιο πολλοί δεν γνωρίζουμε καν την Πανδώρα και τον μύθο της. Την ανακαλύψαμε από τα Pandora papers, και μετά ό,τι μάθουμε, όπως το μάθουμε. Επιφανειακά όπως και όλα τα υπόλοιπα. Η Πανδώρα ως αιτία όλων των κακών η οποία λόγω της περιέργειάς τη άνοιξε το πιθάρι, που έκλεινε όλα τα δεινά του κόσμου και αυτά σκόρπισαν στην ανθρωπότητα, λες και θα μπορούσαν τα δεινά να κρατηθούν ποτέ κλεισμένα σε πιθάρια/ ή κουτιά όσο μπορούν αν φυτρώνουν στις καρδιές και στα μυαλά των ανθρώπων καταστρέφοντας την κοινωνία.
Ύστερα ο Δίας είπε στον Ερμή να παραδώσει την Πανδώρα ως δώρο στον Επιμηθέα, τον αδελφό του Προμηθέα. Αυτός δεν αναλογίστηκε τη συμβουλή του αδελφού του «να μη δεχτεί ποτέ δώρο από τον Ολύμπιο Δία και να το στείλει πίσω επειδή μπορεί να αποδεικνυόταν βλαβερό για τους ανθρώπους». Δέχτηκε την Πανδώρα και κατάλαβε το λάθος του όταν πια έγινε το κακό. Γιατί μέχρι τότε οι φυλές των ανθρώπων που ζούσαν στη γη ήταν μακριά από τα κακά και τους πόνους και τις νόσους που «μέσα σε αυτές οι άνθρωποι γερνούν γρήγορα. Η γυναίκα όμως έβγαλε το μεγάλο πώμα από το πιθάρι και σκόρπισε όλα αυτά τα κακά φέρνοντας τη θλίψη στους ανθρώπους.» Μόνο η Ελπίδα έμεινε μέσα στο άθραυστο μεγάλο πιθάρι και δεν πέταξε έξω «γιατί την κράτησε εκεί το πώμα με τη θέληση του Δία και γέμισε η πλάση αρρώστιες και δυστυχία που έπλητταν στο εξής μέρα νύχτα τους θνητούς σιωπηρά – γιατί ο Δίας τους είχε πάρει σοφά τη λαλιά». Καθώς όλες οι δυστυχίες πλησίαζαν βουβά, ύπουλα δηλαδή, κανείς δεν μπορούσε να φυλαχτεί «και να γλιτώσει από το θέλημα του Δία». (Πηγή Wikipedia)
Από την κοσμογονία του Ησίοδου, ο αρχετυπικός αυτός μύθος, επαναλαμβάνει το γνωστό στερεοτυπικό ό,τι από τη γυναίκα πηγάζουν όλα τα κακά, το οποίο ανέτρεψε- και το σημειώνουμε η Ορθοδοξία με την Παναγία η οποία ανατρέποντας την όποια Πανδώρα, και την Εύα που μας στέρησε τον παράδεισο, καταλήγει να σώζει την ανθρωπότητα μέσα από την έλευση του Σωτήρα, του Μεσσία, του οποίου γίνεται κιβωτός μέσω της μήτρας της. Τα συμπεράσματα, οι συνειρμοί, οι προεκτάσεις στον καθένα από εμάς. Κλείνω την μεγάλη αυτή παρένθεση για να αναφερθώ στο σήμερα και στο κουτί της Πανδώρας, στα δεινά που μας ταλανίζουν ως κυπριακή τοπικότητα, όποια σχέση και αν έχουν όλα αυτά με την οικουμενικότητα. Πρέπει όμως να υπογραμμίσω πως στον κατάλογο περιλαμβάνονται κυρίως- με ελάχιστες εξαιρέσεις- άντρες και πως εννοείται πως δεν μας αφορά ως κυπριακή κοινωνία, αφού ουδέν μεμπτό δεν υφίσταται για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αφού αναφερόμαστε σε πρώην εταιρεία του.
Δεν ξέρω, δεν μιλώ, ξέρω όμως και μιλώ για όλα τα υπόλοιπα που ζω. Ξέρω πως το κουτί της Πανδώρας- συγνώμη κορίτσι μου που αναφέρω ξανά και ξανά το όνομά σου συντηρώντας ένα στερεότυπο, προφανώς το κάνω για να το ανατρέψω-. Ξέρω πάρα πολύ καλά πως αν ξεκινήσω να ξετυλίγω τον ιστό της καταστροφής και των δεινών που ταλανίζουν την εναλία Κύπρο, στην οποία σέρνουμε τα ταπεινά μας σαρκία και επιχειρούμε να ζήσουμε, πραγματικά σε κανένα κουτί (ή πιθάρι) καμίας Πανδώρας (ή άλλη γυναικός ή και ανδρός)δεν θα χωρούν.
Δεν θέλω να σας χαλάσω την καλή σας (διάθεση/ψυχολογία- λέμε τώρα), αλλά επειδή σαφέστατα γνωρίζω πως δεν ζείτε στον κόσμο σας, σας λέω πως τα Pandora Papers θα μπορούσαν να γράφουν πέρα από τα της φοροδιαφυγής- γιατί πρέπει να πω πως δεν μας αφορά, ή δεν θα έπρεπε να μας αφορά, μόνο το ποιος κλέβει, ποιον, ποιος κρύβει τι, και τα λοιπά τα εκ χρήματος ορμώμενα, αλλά και τα πιο ουσιαστικά όπως:
- Ποιες λάθος αξίες εμφυτεύουμε στα παιδιά και στους νέους μας, όχι πλέον με λογοκρισία των σωστών, γιατί δεν ρίχνουμε στην πυρά τα βιβλία με τα οποία δεν συμφωνούμε (απλώς ενίοτε μπορεί αν σκίσουμε μερικές σελίδες) αλλά απλούστατα εκδίδουμε και προωθούμε όλα εκείνα που βολεύουν τη στοχοθεσία του οράματός μας ή της απουσίας του.
- Με ποιο τρόπο υπάρχουμε (ποιοι είμαστε) και αν στο τέλος της μέρας συνυπάρχουμε (αλληλέγγυα).
- Τι κόσμο θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας; Θα έχουν πατρίδα λεύτερη; Και αν θα έχουν τι πατρίδα; Ποιοι θα τη κυβερνούν; Πού θα την οδηγούν;
Υπογραφή
Ο Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων
Υ.Γ. : «Μια αστραπή η ζωή μας… μα προλαβαίνουμε» Νίκος Καζαντζάκης, να κλείσουμε το κουτί της Πανδώρας, αφού ελευθερώσουμε την ελπίδα, αν έχει φυσικά επιβιώσει τόσα χρόνια αναβροχιάς.