Με αυτά και εκείνα που συμβαίνουν γύρω μας ο Πορθητής μας έλειπε. Σπουδαία! Το δίκαιο των θαλασσών εννοείται πως ποσώς αφορά το Μεγάλο και Ιερό Τουρκικό Έθνος. Η αίσθησή τους περί δικαιοσύνης προφανώς ήταν από πάντα διαστρεβλωμένη. Το τι είναι δίκαιο και τι άδικο λειτουργεί στο μυαλό τους με τρόπο παρόμοιο με τον τρόπο που σκέφτονται τα ανώριμα τετράχρονα. Το δικό μου είναι το δίκαιο και το δικό σου είναι το άδικο. Εγώ είμαι ο σωστός, ο σπουδαίος, ο ικανός, ο αδικημένος. Η περηφάνια μου για το ποιος είμαι και ο άκρατος εθνικισμός μου δεν μου επιτρέπει βλέπετε να δω τα πράγματα και από άλλη γωνία. (Προσωπική μου άποψη, αν και δεν είμαι ψυχολόγος, είναι πως βρίσκονται προσκολλημένοι στο στάδιο του «εγώ» εδώ και αιώνες)
Πρέπει να σας εμπιστευτώ, και ελπίζω να μείνει μεταξύ μας, πως ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς λειτουργεί η πολιτική. Οι εχθροί μετατρέπονται σε φίλους και οι αδελφικοί φίλοι γυρίζουν την πλάτη ο ένας στον άλλο, αν και εφόσον αυτό εξυπηρετεί πολιτικούς ελιγμούς και παιχνίδια εσωτερικής κατανάλωσης. Στην πραγματικότητα η όλη κατάσταση, με τον Πορθητή εννοώ, εμένα προσωπικά, που είμαι και ολίγον αδαής, και που πιστεύω και στα χαμένα θαύματα και στα καμένα δάση που ξαναπρασινίζουν και στο δίκαιο των φτωχών και των αδύναμων, μου φαίνεται απλούστατα παράλογη και θεωρώ την αντιμετώπισή της ολίγον τι επιπόλαιη και παιχνίδι εντυπώσεων, δεμένο στο άρμα της πολιτικής και των Ευρωεκλογών.
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση αποκαλεί το τι μας συμβαίνει, δικαίως κατά τη γνώμη μου, δεύτερη εισβολή, δηλώνει πως όλα καλά αν και ο ΟΗΕ κρατά ίσες αποστάσεις, γιατί ήταν αναμενόμενο. Δηλώνει πως το «θα παρακολουθούμε την υπόθεση» των Ευρωπαίων είναι έμμεση- μεταξύ μας σίγουρα πρέπει να είναι πολύ μα πάρα πολύ έμμεση- απειλή για κυρώσεις. Ταυτόχρονα λέει πως πρέπει να δώσουμε χώρο και χρόνο στη διπλωματία για να δουλέψει και να μην ανησυχούμε γιατί η Total θα προβεί την ώρα ακριβώς που πρέπει, ούτε ένα λεπτό πιο νωρίς, ούτε ένα λεπτό πιο αργά, σε δηλώσεις- ευχάριστες αυτή τη φορά- άλλες από εκείνες του Πορθητή. Και ο Πορθητής σαν καλό παιδί που είναι θα βάλει την ουρά στα σκέλια και θα γεωτρήσει αλλού.
Και η αντιπολίτευση. Μια χαρούλα. Με γενικά και αόριστα σχόλια ή κορόνες υπέρμετρου πατριωτισμού, δηλώνει πως έπρεπε να κάνουν περισσότερα και να είναι πιο αυστηροί και πιο έντονοι και να προκαλέσουν κυρώσεις στο θηρίο που ονομάζεται Τουρκία και στον τρελό που την κυβερνά. Ναι, εκείνον που έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα βομβιστή τρομοκράτη, ζωσμένο με εκρηκτικά, έτοιμο να πεθάνει για να πάει στον παράδεισο του πιλαφιού, και ο οποίος χαλαρά και άνετα σουλατσάρει στο χώρο της Μέσης Ανατολής με το θράσος Καουμπόι σε χώματα Ινδιάνων.
Μπορεί να είμαι ολίγον τι υπερβολικός και να ανησυχώ πολύ περισσότερο από ότι πρέπει, αλλά πρέπει να ομολογήσω πως εγώ τους τρελούς τους φοβάμαι. Γιατί κατά συρροή και καθ΄ομολογία δηλώνουν πως είναι έτοιμοι για τα πάντα. Γιατί το έχουν ξανακάνει- σώπα καλέ- κάτι μικρογενοκτονίες, κάτι ειβολές και κατοχές, κάτι δήθεν πραξικοπήματα, κάτι επαναλήψεις εκλογών γιατί δεν μας βολεύει, κάτι διεθνείς συνθήκες τις οποίες σκίζουν και καταπατούν ως κουρελόχαρτα. Μικροπράγματα θα μου πεις. Όλοι έχουμε και τα πάνω και τα κάτω μας. Εμείς και τους εμπιστευόμαστε και επενδύουμε και κατηγορούμε την κυβέρνηση- την όποια κυβέρνηση- δεν καταφέρνει να τους κάνει ζάφτι.
Ξέρω, πως στα παραμύθια και στους μύθους, το μέγεθος δεν έχει σημασία, και πως ο Δαβίδ, με το μαλλί ριγμένο πίσω, μπορεί να εξολοθρεύσει τον Γολιάθ.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε πως ο δικός μας ο Δαβίδ είναι κουρεμένος και… πως ο δικός τους ο Γολιάθ, δεν πτοείται από λίγες τρίχες.
Μερικές φορές ακούω λοιπόν τις δηλώσεις και δεν πιστεύω στα αυτιά μου. Ας κάνουμε και τις συνεργασίες- διμερείς, τριμερείς, πολυμερείς- και τα σύμφωνά μας. Ας καταγράψουμε και τις συντεταγμένες μας- που έγινε μείζον θέμα λες και αν ήταν καταγραμμένες θα σταματούσαν την Τουρκία- . Ας κάνουμε μέχρι τελικής πτώσης τον διπλωματικό μας αγώνα και ας ενημερώσουμε και την Ευρώπη και τα Ηνωμένα Έθνη. Ας διεκδικήσουμε πολλά για να πάρουμε λίγα. Ας ανάψουμε και μια λαμπάδα στο μπόι μας. Ας παρακαλέσουμε και τον Αλάχ για καλό και για κακό. Αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας πιστεύοντας πως μπορούμε να βάλουμε σε τάξη ένα Έθνος το οποίο από πάντα είχε ροπή στην αταξία, στην αδικία, στο έγκλημα και ας μην ψέγουμε τη δική μας ατσαλοσύνη, ή παράλειψη, ή έλλειψη συνεργασίας, ή ανικανότητα ή και ατολμία, για το άκρο άωτο της εγκληματικότητας.
Να σας θυμίσω πως ο βιαστής φταίει πάντα για τον βιασμό, ακόμη και αν το θύμα φορούσε προκλητικά ρούχα και βρισκόταν σε ακατάλληλο μέρος στην ακατάλληλη στιγμή
Υπογραφή: Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων
Υ.Γ. Εγώ προσωπικά θα τους έλεγα πάρτε τα αέρια και δώστε μας την Κερύνεια.