Κατά καιρούς όλοι μας προβληματιστήκαμε για τα της οικονομίας. Κάποιοι απλά γκρινιάζοντας, κάποιοι πραγματικά απελπισμένοι, κάποιοι καταρρακωμένοι, κάποιοι πιο τυχεροί αναλύοντας με στόμφο τα κακώς κείμενα, βάζοντας ως κατακλείδα στις δηλώσεις τους, το «Εγώ τα έλεγα» ή «Εμείς τα λέγαμε», ανάλογα με το αν αντιπροσώπευαν στο panel τον εαυτό τους και τα οικονομικά τους πτυχία σε πανεπιστήμια άγνωστα και εξωτικά, ή διάσημα και εγνωσμένου κύρους, ή κάποιο κόμμα, ομάδα ή χρηματοοικονομικό οργανισμό.
Το σίγουρο είναι πως ακούσαμε κατά καιρούς τόσες αιτίες, τόσες διαγνώσεις, τόσες εισηγήσεις που γίναμε στο περίπου ειδικοί. Προσθέσαμε όλοι στο λεξιλόγιο μας το λεξιλόγιο της κρίσης, της διαπλοκής, των σκανδάλων. Εμπεδώσαμε λέξεις όπως κούρεμα, ρευστότητα, μη εξυπηρετούμενα δάνεια, μειώσεις στο μισθό, εσωτερικός και εξωτερικός δανεισμός, αγορές, οίκοι αξιολόγησης, το «spread», η «αναδιάρθρωση χρέους», Buyback, πακέτο στήριξης, μνημόνιο, Τρόικα, Bail-out, CDS, δευτερογενής αγορά, NPL’s, ανακεφαλαιοποίηση, αποκρατικοποιήσεις, eurogroup, good bank-bad bank.
Εγώ προσωπικά, μέχρι που την πάθαμε, ξανά και ξανά και ξανά, το μόνο που ήξερα από οικονομικά, ήταν το «πιστωτική κάρτα», το «δάνειο» και το «παρατράβηγμα». Δεν μου βγαίνει λοιπόν με τίποτα από το μυαλό πως οι ελλιπείς μου γνώσεις και το ανύπαρκτο πτυχίο μου στα οικονομικά, είναι που ευθύνονται για την κατάρρευση της οικονομίας, για το κλείσιμο της Λαϊκής Τράπεζας και του Συνεργατισμού, για τις αποκρατικοποιήσεις, για το κούρεμα στις καταθέσεις γνωστών και φίλων που αντί να ξοδεύουν οι κακόμοιροι, μάζευαν, γιατί κάπου είχαν ακούσει το φασούλι, φασούλι, για το κουτσούρεμα του μισθού μου, για τους κατόχους αξιογράφων, για την ανεργία, για το ΓΕΣΥ που μας έχει στοιχειώσει, για το δημόσιο σχολείο που το παλεύει… και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό … Εξάλλου αφού κανένας δεν φταίει, αφού οι μεν κατηγορούν τους δε, ε τότε σίγουρα εγώ φταίω. Φταίω που δεν ήξερα… Φταίω που αφού δεν ήξερα δεν ρώταγα.
Κοιτάξτε, είμαι άτομο που επειδή νοιάζομαι για το συλλογικό καλό, έχω βαθιά αίσθηση της ευθύνης για συμμετοχή και έχω τον εθελοντισμό στο αίμα μου, αποφάσισα πως πέρα από το μεταπτυχιακό στα οικονομικά που πρέπει να αποκτήσω άμεσα, για να μπορέσω να διαχειριστώ τον κουτσουρεμένο λογαριασμό μου, θα προχωρήσω άμεσα και στην ανάληψη δράσης. Γιατί είμαι ο Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων εγώ!
Και εξηγώ. Πρώτα το μεταπτυχιακό και μετά η ανάληψη δράσης, γιατί είμαι της άποψης πως πρώτα γνωρίζεις και μετά δρας.
Λοιπόν… λοιπόν, έχουμε και λέμε, έγινε πλέον τόσο πολύπλοκο το να χειρίζεσαι ένα λογαριασμό που το μεταπτυχιακό είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Είμαι σίγουρη πως τώρα πια όταν θα ανοίγεις λογαριασμό, απαραίτητη προϋπόθεση (δεν ξέρω αν θα τεθεί από την απόλυτα ανακεφαλαιοποιημένη τράπεζα Χ ή την ενοποιημένη τράπεζα Υ, ή την εξαγορασμένη τράπεζα Ζ, ή την υποψήφια για εξαγορά τράπεζα W, αλλά θα τεθεί και το υπογράφω) θα είναι το να είσαι κάτοχος ή πρώτου ή δεύτερου πτυχίου στα οικονομικά! Σε αντίθετη περίπτωση θα θεωρείσαι δημόσιος κίνδυνος και δεν μας παίρνει αγαπητοί συμπολίτες να καταρρεύσει εκ νέου η οικονομία, τώρα ειδικά που άρχισε να παίρνει τα πάνω της. Γιατί μπορεί να μην το καταλάβατε όλοι εσείς οι απλοί πλην αδαείς πολίτες, αλλά τα πήρε τα πάνω της.
Μην κοιτάτε που το ξαδελφάκι σας, και η αδελφή σας είναι άνεργοι. Αγνοήστε το ότι ο συνταξιούχος πατέρας σας πλέον χρειάζεται βοήθεια για να βγάλει τον μήνα. Μην δώσετε καμία σημασία στο ότι δεν τον βγάζετε τον μήνα αν πληρώσετε τη δόση του πρώην μη εξυπηρετούμενου και νυν αναδιαρθρωμένου δανείου. Δεν μετρά καθόλου το ότι πια μετράτε τις διαδρομές σας και το κόστος με το τόσο που πήγαν τα καύσιμα και το λεωφορείο που ποτέ δεν περνά (Φυσικά μπορείτε να ισχυριστείτε πως αναλάβατε δράση για την κλιματική αλλαγή).
Τα έχει πάρει τα πάνω της και μας το είπαν καθαρά όλοι οι εντός και εκτός χώρας ειδικοί. Με ένα μεταπτυχιακό λοιπόν στα οικονομικά θα τα καταλάβετε και εσείς όλα αυτά τα δυσνόητα.
Και τώρα πάμε στη δράση… Θα αναλάβω δράση τώρα που ξέρω. Μόνο έτσι θα φέρω την αλλαγή. Θα πάρω το βαλιτσάκι μου, θα ξεσκονίσω τις γνώσεις μου στις ξένες γλώσσες, θα βάλω την ανάλογη ενδυμασία -όχι πλέον του «επαίτη»- αλλά της τριμερούς+ (plus) συνεργασίας και θα βγω στις αγορές του κόσμου. Δεν ανησυχώ ποσώς. Τώρα πια πρωταγωνιστώ! Με το Ταμείο Υδρογονανθράκων, μιας και βρήκαμε τελικά μαύρο χρυσό- και τον διασφαλίσαμε κιόλας-, μπορώ να γίνω παίκτης σε διεθνές επίπεδο. Αφού ακόμη και οι ΗΠΑ, ως quest star, αγωνίζονται να φωτογραφηθούν στο πλάι μου!
Υπογραφή: Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων
Υ.Γ. Επειδή δεν ξέρω αλλά τώρα πια ρωτώ!