Αδυνατώ και να το διανοηθώ πως όλη αυτή η υπόθεση ισχύει στον βαθμό και στους αριθμούς που καταγράφονται και αποκαλύπτονται. Το τσουνάμι των καταγγελιών στα πλαίσια και του κινήματος #MeToo είναι από μια άποψη παρηγορητικό γιατί αποκαλύπτει προβλήματα κρυμμένα κάτω από το χαλί και μας φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με τα χάλια μας.
Βία και κακοποίηση. Πέρα από φύλο και ηλικία. Ενδοοικογενειακή (δυστυχώς στις πλείστες των περιπτώσεων τα θύματα απειλούνται από μέλη της οικογένειας, συζύγους ή ερωτικούς συντρόφους). Στο στενό φιλικό περιβάλλον. Στο επαγγελματικό περιβάλλον. Ποια τα αίτια; Πώς τελειώνει; Γιατί σωπαίνουν; Τι γίνεται αν μιλήσουν τα θύματα; Τα ακούμε; Λέμε πως τους άξιζε; Τα θύματα τι πιστεύουν;
Είναι η βία έμφυλη; Ναι, βία κατά των γυναικών πρωτίστως, σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά σαφέστατα και να μην κρυβόμαστε και βία κατά των αντρών, των παιδιών και των ηλικιωμένων; Τι συμβαίνει. Πότε ξεκινά; Πώς τελειώνει; Αγαπούν το σώμα τους; Πιστεύουν πως τους αξίζει; Φοβούνται υπερβολικά; Ντρέπονται απίστευτα; Τι κάνεις εσύ; Τι κάνω εγώ; Τι κάνει η πολιτεία; Πώς μεγαλώνουμε τα κορίτσια και τα αγόρια μας; Τι λένε κάποιες θρησκείες υποθάλποντάς το; Πόσο το προκαλούν οι υπερσυντηρητικοί και οι φανατικοί; Τα στερεότυπα μπλε /ροζ και οι κοινωνικές φούσκες συμβάλλουν και ας φαίνονται στην πρώτη ματιά απλώς ανόητες;
Το Συμβούλιο της Ευρώπης υιοθέτησε τη Σύμβαση για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης). Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολη, θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας καθορίζοντας την ξεκάθαρα ως παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Τέθηκε σε ισχύ το 2014. Παρόλα αυτά η νομοθεσία συχνά δεν εφαρμόζεται επαρκώς με αποτέλεσμα τα θύματα να παραμένουν απροστάτευτα και οι θύτες να κυκλοφορούν ελεύθεροι ενώ οι σεξιστικές συμπεριφορές εξακολουθούν να κτυπούν κόκκινο. Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης δεν καλύπτει μόνο τις γυναίκες αλλά φυσιολογικά ταυτίστηκε με τις γυναίκες καθώς ασχολείται με εγκλήματα που σχετίζονται με το φύλο των οποίων θύματα είναι γυναίκες. Αναφέρεται σε μορφές βίας τις οποίες βιώνουν μόνον οι γυναίκες λόγω του φύλου τους (αναγκαστική άμβλωση, ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων) ή μορφές βίας τις οποίες οι γυναίκες βιώνουν πολύ συχνότερα από τους άντρες (σεξουαλική βία και βιασμός, επίμονη παρακολούθηση, σεξουαλική παρενόχληση, ενδοοικογενειακή βία, αναγκαστικός γάμος, αναγκαστική στείρωση). Εννοείται πως αυτές οι μορφές βίας σχετίζονται ξεκάθαρα με τις σχέσεις εξουσίας αντρών και γυναικών και τις διακρίσεις κατά των γυναικών ως αποτέλεσμα του φύλου τους.
Ναι, τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Πιο απλά και ξεκάθαρα πεθαίνεις! Η βία πρέπει να προλαμβάνεται, τα θύματα να προστατεύονται και οι δράστες να παραπέμπονται στη δικαιοσύνη. Τρεις είναι άρα οι άξονες τους οποίους σαφέστατα οφείλουμε να ενδυναμώσουμε, τον καθένα ξεχωριστά. Την πρόληψη. Την μέριμνα και τη στήριξη των θυμάτων. Την εκδίκαση των υποθέσεων και την καταδίκη των θυτών. Ακούγεται απλό και ξεκάθαρο; Ναι! Να ποινικοκοποιηθούν πάραυτα και παντού, όλες οι μορφές βίας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε μηδενική βία και απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, απέναντι στο όποιο θύμα
Το ερώτημα είναι άλλο. Γιατί άραγε αιώνες τώρα να το προσπαθούμε; Γιατί να χρειάζεται να το παλεύουμε μετά και τις υπογραφές συμβάσεων, τις νομοθεσίες που ενισχύουν και ονομάζουν και καταδικάζουν; Μετά τη δημιουργία σπιτιών για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά; Γιατί να χρειάζεται να κάνουμε ειδικά σχέδια δράσης και να υπογράφουμε διαφορετικές συμβάσεις για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα;
Τι κοινό έχουν τα θύματα; Το ότι είναι ευάλωτοι; Οι σχέσεις εξουσίας και οι διακρίσεις; Το ό,τι δεν σεβόμαστε τη διαφορετικότητά τους; Το ό,τι κατατάσσουμε τους εαυτούς μας στην κορυφή της κοινωνίας και ως αρπακτικά σαρκοφάγα και ψυχοφάγα (κυριολεκτικά όμως), ως κορυφαίοι θηρευτές, χωρίς σεβασμό, ορμούμε και καταβροχθίζουμε για να θρέψουμε το υπέρμετρο εγώ μας, την ανάγκη μας για εξουσία και δύναμη, τη διαστρεβλωμένη ψυχή μας;
Να σπάσουμε τις σχέσεις εξουσίας και όχι μόνο ανάμεσα στους άντρες και στις γυναίκες, να εξοστρακίσουμε κάθε μορφή διάκρισης κατά των διαφορετικών και των ευάλωτων. Μόνο τότε θα πάψει οριστικά και χωρίς δυνατότητα επιστροφής η αλυσίδα της βίας.
Υπογραφή
Ο Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων
Υ.Γ.1 : Η εγκληματική αποστασιοποίηση της Τουρκίας από την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης με τις υπερσυντηρητικές δικαιολογίες που προβάλλονται (αύξηση διαζυγίων, αποδοχή της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, πλήγμα στο θεσμό της οικογένειας, ενώ μόνο πέρυσι δολοφονήθηκαν 300 γυναίκες) αποδεικνύουν του λόγου το αληθές
Υ.Γ.2: Το Σύνταγμα και η νομοθεσία της Τουρκίας «εγγυώνται» την προστασία «των δικαιωμάτων των γυναικών», αντέτεινε, στις αντιδράσεις, η Ζεχρά Ζουμρούτ Σελτσούκ, υπουργός Οικογένειας, Εργασίας και Κοινωνικών Υπηρεσιών, μέσω του επίσημου πρακτορείου ειδήσεων Ανατολή. Εγκληματικά ντροπιαστικό; Ή μήπως απαράδεκτα προκλητικό για κάθε νοήμον άτομο; Μα μια γυναίκα;